ශ්‍රී ලාංකීය සන්නාමයක් ජාත්‍යන්තරය තුළ ඔසවා තැබීමටත්, රටේ පවතින මුල්‍ය අර්බුදයට සහනයක් වීම සඳහා විදේශ විනිමය ඉපැයීම සඳහා සිය සේවක ප්‍රජාව සමග දායකත්වය ලබා දෙන තරුණ ව්‍යවසායකයෙකි Gflock ආයතනයේ සභාපති රනිල් විල්ලද්දරගේ. ඔහු සිය ව්‍යාපාරය තිරසර සංවර්ධනය, සමාජ සුබසාධනය හා බෞද්ධ දර්ශනය තුළ ඉගැන්වීම් සිය ව්‍යාපාරයට ආදේශ කරගනිමින් පවත්වාගෙන යනු ලබයි. ඒ පිලිබඳව ඔහු සමග කළ පිලිසඳරකි මේ.
- තරුණ ව්‍යවසායකයෙක් විදියට ඔබේ ව්‍යාපාර අරමුණ පැහැදිලි කළොත් ?
මම සේවකයෙක් විදියට වැඩ කරලා මගේ දක්ෂතාවය හා හැකියාව මත ඉන් එහාට ව්‍යවසායකයෙක් විදියට රටට හා සමාජයට දෙයක් කරන්න පුලුවන් කියලා හැගුනා. ඒ නිසා 2004 දි හිටපු තැනින් එලියට ඇවිදින් මේ ව්‍යාපාරය පටන් ගත්තා. මේ කර්මාන්තය තුළ නිර්මාණශීලී සන්නාමයක් හදලා ජාත්‍යන්තරයට රැ‌ගෙන යාමට කටයුතු කරලා තිබෙනවා. අපේ දක්ෂතාවයෙන් උපරිමයට යන්න. මුදල් හම්බකරලා උඩට එන්න ඕනේ කියන අදහස තිබුනා. අපේ ඇගලුම් කර්මාන්තය ගියේ කෝටා ක්‍රමයට. 2000 දී කෝටා එක අයින් වුනා. එහිදී කර්මාන්තශාලා විශාල ප්‍රමාණයක් වැහුනා වගේම අපේ ඇගලුම් කර්මාන්තය පහළට වැටුනා. රැකියා විශාල ප්‍රමාණයක් නැතිවුනා. විදේශ විනිමය එන එක අඩුවුනා. මේක ගොඩගන්න මේ කර්මාන්තයේ ඊලග අදියරට යන්න ඕනේ කියන අදහස ආවා. නිෂ්පාදකයෙක් වෙන්නේ නැතිව සන්නාමයක් හදලා එකතු කළ අගය මත විදේශ විනිමය ගේන්න පුලුවන් කියන සැලසුම මත තමා මේ ව්‍යාපාරය පටන් ගත්තේ. අපි පුළුවන් තරම් ශ්‍රී ලාංකික සන්නාම ජාත්‍යන්තරයට ගෙන යාම තුළින් විදේශ විනිමය ඉපැයීම තමා මේ අවස්ථාවේ කළ යුතු හොදම දේ. ඒ අරමුණින් රට ගොඩගන්න ඕනේ කියන අදහසින් තරුණ කණ්ඩායමක් එක්ක වැඩ කරනවා.
- ඔබ නිතරම කතා කරනවා තිරසාර සංවර්ධනය ගැන. ඒ සංකල්පය කොහොමද ව්‍යාපාරයක් තුළට අන්තර්ගත කොටගෙන ක්‍රියාත්මක කරන්නේ ?
ව්‍යාපාරය ආරම්භ කරලා ටික කාලයක් යනකොට සමාජයට යහපතක් වෙන විදියට මම මේ ව්‍යාපාර model එක වෙනස් කරගත්තා. ධනවාදය කියන්නෙම මුදල් ඉපැයීම පරමාර්ථයෙන් යන දෙයක්. මේ තුළ අපේ ව්‍යාපාරය පුංචි ඒකකයක් විතරයි. මේ තුළ අපි අන්තර් සබදතාවය ගොඩනගන්නේ ව්‍යවසායකයා, පාරිභෝගිකයා, රජය කියන වැදගත් සාධක තුනත් එක්ක. යහපතක් කළොත් යහපතක් වෙනවා කියන බුදුදහමේ ඉගැන්වීම සංකල්පයක් විදියට අවබෝධවුනාම මුදල් ඉපැයීමම හරියන්නෙ නැහැ. ඒ නිසා ආයතනයක් විදියට තිරසාර වැඩපිළිවෙලක් එක්ක සමාජයට යහපතක් කරන අරමුණින් අපේ ව්‍යාපාරය සිදු කරගෙන යනවා. එහිදි ව්‍යාපාරයේ ලාභය ගෙදර අරන් යන්නේ නැතිව මාත් පඩියක් අරගෙන කොටසක් නැවත සමාජයේ අමාරුම කොටසක් නියෝජනය කරන ඇගලුම් සේවකයින් හා ඔවුන්ගේ පවුල් ආරක්ෂා කිරීමට යොදවනවා. ඇගලුම් සේවිකාව මේ කේෂ්ත්‍රයට දෙන වටිනාකම කැපකිරීම එක්ක ඔවුන් ලබන වැටුප දිහා බැලුවාම අපි ලබන ලාභය ගැන guilty එකක් තියෙනවා. ඒ හින්දා අපි ඒ පවුල් රැකගන්න කටයුතු කරන්න ඕනේ. අපි 200 ක් රැකගත්තොත් මේ මාර්ගයේ යන අය වැඩිවෙලා තව දහස් ගානක් ආරක්ෂා කරන්න පුලුවන්.
අපි කෘෂිකර්මාන්තයට යොමු වෙලා තියෙනවා. ඒ අස්වනු අපේ ඇගලුම් සේවිකාව හා ඔවුන්ගේ පවුල් වලට ලබා දීලා ඒ අය ආරක්ෂා කරනවා. සෑම අලෙවිකරණයකදීම පාරිභෝගිකයාට පැළයක් දීලා පරිසරය සමග සහ සම්බන්ධතාවක් ගොඩ නගනවා. මේ විදියට පරිසරයට, සමාජයට වැඩදායි ව්‍යාපාර ආකෘතියක් ලෙස තිරසාර ඉල්ලක්කයන් සමග බද්ධ වෙමින් ව්‍යාපාරය කරගෙන යනවා.
- ව්‍යාපාරයක අරමුණ ලාභ ලැබීමයි. ව්‍යාපාරයේ ලාභය ගන්නෙත් නැතිව පඩියක් විතරක් අරන්, ලාභයෙන් 1/3 ක් සමාජයට වියදම් කරන්නේ ඇයි. මොකක්ද පරමාර්ථය ?
මම බෞද්ධයෙක් විදියට ඉපදුනේ. ඒ ඉගැන්වීම්, ඒ අභාෂය තමා මට තියෙන්නේ. මම දකින විදියට ස්වාභාවධර්මයේ ආගම තමා බුදුදහම. බුදුදහමේ ඉගැන්වීම් අවබෝධකරගත්තම නිවන් මාර්ගය හෝ සසර කෙටිකරගන්න එක තමා ප්‍රධාන දේ. අපි සල්ලි හම්බකරලා, සුපිරි අවශ්‍යතා සපුරාගෙන, අපේ වුවමනා කඩාගෙන ඒවා පරිභෝජනය කරගෙන අනිත් කෙනාට ෂෝ එක දාගෙන, මමත්වය මවාගෙන කරන දේ බොරුවක් කියලා හිතෙනවා. ව්‍යවසායකයෙක් විදියට මට මේ වෙනස සමාජය තුළ ඇතිකරන්න දෙයක් කරන්න පුලුවන්නම් ඒ දේ කිරීම තමා අරමුණ. අපේ සියලු දෙනා ව්‍යාපාරය සිදු කරන ගමන් දානය දීමට පෙළඹිලා තියෙනවා. ඒ පිනෙන් අපේ ඊළග ආත්මය මනුෂ්‍ය ආත්මයක් නම් හරි, සසර මාර්ගය කෙටි කරගන්න එක හරි, නිරයේ ඉපදෙන්නේ නැතිව යන්න පුළුවන් මාර්ගය මේකනම් ඒ දේ කිරීම තමා අරමුණ. 60 පැනලා පිං දහම් කරලා හරියන්නේ නැහැ. අපිට පුළුවන් වෙලාවේ ඉදලා පිං දහම් කරන්න ඕනේ. මාත් එක්ක ඉන්න තරුණ පිරිස මේ සදහා යොමුවෙලා තියෙන එකම මේ සමාජයට හොද පණිවුඩයක් අරන් එනවා.
- ඔබ නිතරම බුද්ධ ධර්මයේ ඉගැන්වීම් එහි හරයන් පිළිබඳව කතා කරනවා. ඔබේ ව්‍යාපාරයත්, ඒ සඳහා බෞද්ධ දර්ශනයේ ඉගැන්වීම් අතර සම්බන්ධතාවය ගොඩනගන්නේ කොහොමද?
මිනිසා තුළ තියෙන හොද නරක අනුව, එහෙම නැතිනම් සුබවාදී අදහස් හා අසුබවාදී අදහස් අනුව තමා මේ සමාජය ඉස්සරහට යනවද පසුපසට යනවද කියලා තීරණය කරනනේ. බුද්ධ දර්ශනය අනුව නම් කුසල් අකුසල් අනුව තීරණය වෙන්නේ. අනෙක් ආගම්වලත් පෙන්වා දෙන්නේ යහපත් දේ සිදු කර අයහපත් දේ වලින් වැලකෙන්න කියලා. කුසල් මාර්ගයේ යන්නේ නැතිව අකුසල් මාර්ගයේ යනකොට සමාජය පිරිහෙනවා, රටක් ආපස්සට යනවා. අවංක බව හා පරාර්ථකාමීත්වය මිනිසුන්තුළ තියෙනවනම් ඒ සමාජය දියුණු වෙනවා. අපි ව්‍යාපාරයක් විදියට බුද්ධදර්ශනයෙ ඉගැන්වීම් එහි වටිනාකම් හා අගයන් මේ ක්‍රමවේදයට (System) ඇතුල් කරගෙන තියෙනවා. විශේෂයෙන් අවංකභාවය, පරාර්ථකාමීත්වය, උත්සහය, අධිෂ්ඨානය හා විනය කියන වටිනාකම් අපේ ආයතනය ඇතුළට ගෙනල්ලා තියෙනවා. අපි හම්බකරන දෙයින් යමක් සමාජයට දීලා ඒ මිනිස්සුන්ගේ ජීවිතත් හරිමගට යොමු කිරීම තමා අපේ අරමුණ.
- ඔබ පසුගිය දිනක මාධ්‍යයට ප්‍රකාශයක් කරලා තිබුනා තමන්ගේ ව්‍යාපාරයෙන් වැඩි කොටසක් ජනතාවට පවරනවා කියලා. ඒ අත්හැරීම කරන්නේ කොහොමද ?
අපේ ආයතනයේ සංකල්පය තුළම තියෙනවා පරාර්ථකාමි බව ගැන. පරාර්ථකාමිත්වය කියන්නෙම අත්හැරීම. තමන්ට ලැබෙන දෑ පෞද්ගලික ජෙට් ගන්න, බොරු ශෝබන වැඩවලට වියදම් කරන්නේ නැතිව ඒ දේ ජනතාවට ප්‍රදානය කරනවා කියන්නෙම අත්හැරීමයි. එහෙම නැතිනම් පරාර්ථකාමිත්වය කියන දේ. මගේ අරමුණ බුද්ධදර්ශනයට අනුව හැඩගැහෙමින් ගමන් කිරීමයි. එතනට යනකොට මේ සියලු දේ අත්හරින්න පුලුවන් වෙන්න ඕනේ. ඒ නිසා සියයට 51 ක් ජනතාවට පරිත්‍යාග කරන්න තීරණය කරලා තියෙනවා.
- ඔබ මේ ව්‍යාපාරය අත්හැරීමට තීරණය කිරීම තුළ ව්‍යාපාරයෙහි සිටින තරුණ කණ්ඩායමට මොකද වෙන්නේ ?
අද අවුරුදු 60/70 කට්ටිය පසුගිය අවුරුදු 30 තුළ පරාර්ථකාමිව වැඩකළානම් රටට මේ වගේ දෙයක් වෙන්නේ නැහැ. ඒ කට්ටිය දෙවැනි පෙළක් නිර්මාණය කලේ නැහැ. පරාර්ථකාමි මිනිස්සුන්ට වඩා ආත්මාර්ථකාමි පිරිස මේ සමාජයේ බලය පතුරවගෙන ඉන්නවා. මගේ අරමුණ මටත් වඩා හොද මනුස්සයෙක් නිර්මාණය කිරීම වගේම හොද දෙවන පෙළක් හදන එක. මගේ මේ වැරුද්ද තියෙනවා ඒ දේ ඔයා කරන්න එපා කියලා පෙන්නලා දෙන්න පුළුවන් වෙන්න ඕනේ. මේ රටට හා ලෝකයට තියෙන ආදාරය නිසාමයි දෙවැනි පෙළක් හදන්නේ. මගේ ව්‍යාපාරයේ දෙවැනි පෙළක් හදාගෙන යනවා. මම මෙතනින් ඉවත්වුන කාලයක මටත් වඩා හොදට මේ කේෂ්ත්‍රය ජයගන්න පුලුවන් පිරිසක්. ඒ අයත් උපරිමය කළාම ඒ අයටත් අත්හැරීම ගැන අවබෝධයක් එයි. එදාට ඒ අයත් මගේ වැඩපිළිවෙලම අනුගමනය කරයි.